In tegenstelling tot bij de meeste religie is tantra een ervaringswetenschap: op de praktijk gebaseerd. De filosofie bestaat voor het overgrote deel uit beschrijvingen van de praktijken en kent weinig puur theoretische aspecten.

- De zachte natuurlijke vorm van Tantra is de onzelfzuchtige intimiteit tussen mensen: het ‘zien’ van elkaars essentie (omhullen in liefdevolle aandacht).
- Bij oefeningen kan gebruik worden gemaakt van mantra's (speciale klanken)
- yantra’s (speciale vormen) en
- ideaties (het ‘zien’ van de essenties) op persoonlijke aspecten van het Kosmisch Bewustzijn om zo de microkosmos (individueel bewustzijn) op de macrokosmos (Kosmisch Bewustzijn) te helpen richten.

Wat voor doel hebben de Tantra-oefeningen?

Er dient eigenlijk niet op een uiteindelijke doel gericht te worden, net zoals bij het taoïstisch begrip wu wei (niet doen). Theoretisch gaat het wel om het opgaan van (symbolisch) de fundamentele duisternis, negativiteit, vrouwelijkheid (Shakti) in het fundamentele licht, positiviteit, mannelijkheid (Shiva) in elkaar. Dat kan door de energie van de kundalini (de opgekrulde slang in het heiligbeen) via de ruggengraat naar boven te brengen. Daar kan de samensmelting van de mannelijke en vrouwelijke energie plaatsvinden. In de onzelfzuchtige intimiteit tussen man en vrouw, kan een hoger goddelijk bewustzijn ontstaan. Die eenwording van de microkosmos met de Macrokosmos kan plaatsvinden in de hoogste chakra boven het zevende chakra als de kruinchakra geopend is. Al naargelang de traditie worden deze praktijken omkleed met diverse ondersteunende praktijken (zoals uit de yoga) om lichaam en geest beter in balans te brengen en te houden. Zeer belangrijk in de meer op resultaat gerichte "harde"(niet-vanzelfsprekende-natuurlijke) vorm van tantra is de begeleiding binnen een religieuze traditie, ref. kundalini-yoga. De plotselinge ongecontroleerde (bliksemachtige) ontlading via het sushumna-kanaal kan schade aanrichten, met het gekkenhuis tot gevolg. De oude devadasi-traditie van de heilige tempeldans, die voortleeft in de eigentijdse Bharata Natyam, is ook een voorbeeld van een meditatievorm uit de tantra. De goddelijke liefde wordt uitgedrukt in Sringara en Bhakti.

Wat zijn witte, zwarte, rode en roze Tantra?

Er wordt ook wel eens een onderscheid gemaakt tussen ‘witte’ Tantra, ‘zwarte’ Tantra, ‘rode’  en 'roze' Tantra, afhankelijk van hun intentie en toepassing.
Witte Tantra heeft tot doel  om vanuit het eigen energieveld energie te verruimen als positieve vibraties. Beoefenaars van zwarte Tantra zenden negatieve vibraties naar anderen, hetgeen lijden tot gevolg heeft.
Bij rode Tantra worden positieve vibraties gestuurd vanuit de gecumuleerde scheppingsenergie van de Maithuna, de seksueel uitgedrukte verbinding tussen man en vrouw in éénheid met het universum. 
Roze Tantra is gericht op  de synthese tussen  de positieve vibraties en de integratie van de mannelijke en vrouwelijke polariteiten, in eerste instantie in zichzelf,  en vervolgens in de Dans met de Godin, d.w.z. de gehele kosmos, inclusief de partner.  De overstijging van alle conditioneringen op het vlak van conventionele relaties wordt ondersteund door het omarmen van de principes van Integrale Intimiteit: de heilige graal van Verbinding met de Kosmische Intelligentie.